บัณเฑาะว์ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ว่า หุ่น ขุดแต่งให้เป็นโพรงภายใน ขึ้นหนัง 2 หน้า ดึงด้วยสายหนังโยงเร่งเสียง บัณเฑาะว์ และ มโหระทึก ซึ่งเป็น
บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ว่า หุ่น ขุดแต่งให้เป็นโพรงภายใน ขึ้นหนัง 2 หน้า ดึงด้วยสายหนังโยงเร่งเสียง บัณเฑาะว์ และ มโหระทึก ซึ่งเป็น ขัดสมาธิอ่านว่า ว่า บัณฑิต มณฑป บัณเฑาะว์ 2 อ่านเป็นเสียง “ท” ตามวิธีการอ่านของภาษาไทย มักเป็นคำที่มีเสียงยาวหรือ คำเป็น เช่น คำว่า มณโฑ มณฑล ขัณฑสกร สรุป
บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ว่า หุ่น ขุดแต่งให้เป็นโพรงภายใน ขึ้นหนัง 2 หน้า ดึงด้วยสายหนังโยงเร่งเสียง บัณเฑาะว์ และ มโหระทึก ซึ่งเป็น
aum อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ว่า หุ่น ขุดแต่งให้เป็นโพรงภายใน ขึ้นหนัง 2 หน้า ดึงด้วยสายหนังโยงเร่งเสียง บัณเฑาะว์ และ มโหระทึก ซึ่งเป็น
ว่า บัณฑิต มณฑป บัณเฑาะว์ 2 อ่านเป็นเสียง “ท” ตามวิธีการอ่านของภาษาไทย มักเป็นคำที่มีเสียงยาวหรือ คำเป็น เช่น คำว่า มณโฑ มณฑล ขัณฑสกร สรุป