คุณลักษณะของ “ตัวพระ” ในการแสดงโขน เรื่อง รามเกียรติ์

ตัว ละคร โขน  โขน ในสมัยโบราณ ตัวพระและตัวเทวดาต่างสวมหัวโขนในการแสดง ต่อมาภายหลังมีการเปลี่ยนแปลงไม่ต้องสวมหัวโขน คงใช้ใบหน้าจริงเช่นเดียวกับละคร แต่งกาย โขน ในสมัยโบราณ ตัวพระและตัวเทวดาต่างสวมหัวโขนในการแสดง ต่อมาภายหลังมีการเปลี่ยนแปลงไม่ต้องสวมหัวโขน คงใช้ใบหน้าจริงเช่นเดียวกับละคร แต่งกาย

ตุ๊กตาโขน ทศกัณฐ์ ลำตัวทำจากผ้ายัดแน่นด้วยสำลี เครื่องนุ่งห่มใช้ผ้าไทยขึ้นลายจำลองจากของจริง หัวโขนใช้หัวโขนขนาดจิ๋วงานเปเปอร์มาเช่ สามารถถอดและสวมหัว ตัวละครสำคัญในการแสดงโขน · 1 ทศกัณฐ์  ตัวมิ้ม บทคัดย่อ “ตัวพระ” ในการแสดงโขน หมายถึง ตัวละครผู้ชายที่ปรากฏใน เรื่อง รามเกียรติ์ มักเป็น ตัวละครหลักที่อยู่ในฐานะเทพเจ้า กษัตริย์ และฤาษี เช่น พระอิศวร พระนารายณ์ พระราม

โขน เป็นศิลปะการแสดงชั้นสูงของไทยที่มีความสง่างาม อลังการและอ่อนช้อย การแสดงประเภทหนึ่งที่ใช้ท่ารำตามแบบละครใน แตกต่างเพียงท่ารำที่มีการเพิ่มตัวแสดง ตัวละครในการแสดงโขน · รามเกียรติ์ เป็นลิงเจ้า · เมืองขีดขิน ที่มีฤทธิ์มากที่สุดตัวหนึ่ง มีกายสีเขียว เป็นโอรสของ · พระอินทร์ กับ นางอัจนา เดิมว่า กากาศ ตอนเด็กโดนฤๅษีโคดมสาปให้กลายเป็นลิงเช่นเดียวกัน